- zabierać
- zabierać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, zabieraćam, zabieraća, zabieraćają, zabieraćany {{/stl_8}}– zabrać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IIb, zabieraćbiorę, zabieraćbierze, zabieraćbierz, zabieraćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odbierać coś komuś; brać coś dla siebie (czasami siłą); pozbawiać kogoś czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabierz mu to, bo zniszczy. Zabrać koleżance zeszyt. Nie zabieraj bratu zabawek! {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brać kogoś lub coś ze sobą; także o środkach transportu: brać pasażerów, ładunek itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabrać dzieci do parku. Zabierać psa na spacer. Czy zabieracie ze sobą namiot? Autobus nie może zabrać wszystkich . {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'usuwać, przenosić kogoś lub coś skądś; sprzątać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zabierz stąd swoje rzeczy! Trzeba zabrać pudła z przejścia. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zajmować, zaprzątać, blokować komuś czas': {{/stl_7}}{{stl_10}}Droga do pracy zabiera mi mnóstwo czasu. Sprawdzenie tego zabierze mi dwa dni.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}brać – wziąć [zabierać – zabrać] kuper [tyłek] w garść [w troki] {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.